"Η γάτα μου γνωρίζει το νόημα της ζωής, αλλά δεν έχει καμία διάθεση να μοιραστεί το μυστικό αυτό με κανέναν", είπε πριν αρκετά χρόνια ο Βρετανός σκιτσογράφος Ashleigh Brilliant.
Αν παραφράσω λίγο τα λόγια και ίσως την σκέψη του, το ίδιο συμβαίνει και με τις γυναίκες. Όταν έχουν... κάτι (ναι ναι τόσο αόριστα όσο το "Ο καιρός θα είναι αίθριος με κατα τόπους πρόσκαιρες νεφώσεις"), πρέπει εσύ να αποκρυπτογραφήσεις τι κρύβεται πίσω από την απρόσωπη απάντηση "τίποτα", στην ξεκάθαρη ερώτηση "τι έχεις;".
Ένα επτασφράγιστο μυστικό, που πρέπει να έχεις κάνει στο μαντείο των Δελφών για να το ανακαλύψεις. Γιατί αν δεν είσαι ο μαντης ο Κάλχας είσαι απλά ένας αδιάφορος και ανώριμος τύπος που δεν την... αγαπάει! Κι ας την έχεις ρωτήσει τόσες φορές, όσες έχει παίξει σε επανάληψη το "Κωνσταντίνου και Ελένης". Αααααα κορίτσια μου να με συγχωράτε, αλλά καιρό είχα να σας περιλάβω...
Και μη μου πείτε τώρα τι σχέση έχει με την γάτα μια γυναίκα. Ύφος μπλαζέ, μυστικισμός, νιαουρίσματα, χουζουρίσματα, τριψίματα, κουνήματα και μετά πότε γέμισες αμυχές και γρατζουνιές, ούτε που το πήρες χαμπάρι!
Εεεεεεμ έτσι είναι άντρα μου, καρδιοκατακτητή και επιβήτορα μου. Οι γυναίκες θέλουν ειδική διαχείριση! Την βλέπεις να γελάει με τα αστεία σου και νιώθεις τουλάχιστον Λουί Ντς Φινές και μετά απο μια μέρα τα ίδια άστεία τα θεωρεί ηλίθια και χοντρόκομμένα.
Την μια στιγμή έρχεται και χάνεται στην αγκαλιά σου για να δείτε μαζί ταινία και την επόμενη σε κατηγορεί γιατί σε πήρε ο ύπνος και έφαγες όλη την πίτσα ενώ βλέπατε τον Κόστνερ να σώζει την Χιούστον για χιλιοστή φορά σε slow motion (μάντεψε ποιος διάλεξε την ταινία). Και ξαφνικά από σωματοφύλακας, άντρας βαρβάτος και μωρό της, καταλήγεις να κοιμάσαι στον θεόστενο καναπέ, έτσι για να μάθεις να φέρεσαι!
Αν αυτές οι συμπεριφορες δεν είναι θέμα για επιστημονικά συνέδρια, τι είναι; Και πάμε στο προκείμενο λοιπόν. Τα παραπάνω παραδείγματα έρχονται και βρίσκουν υπόσταση στην απάντηση "τίποτα".
Και όχι μόνο βρίσκουν υπόσταση, αλλά πίσω από αυτό και με τον τρόπο που δίνεται αυτή η ρημάδα η απαντηση, νομίζεις ότι κρύβονται τα μεγαλύτερα μυστικά της ανθρωπότητας. Ποια αποκρυπτογράφηση του DNA και πειράματα του CERN. Ποιες μαύρες τρύπες και εξωγήϊνα σήματα. Όλα αυτά ωχριούν, μπροστά στην διαπερατότητα του γυναικείου βλέμματος, μπροστά στο ύφος της, κατά τα άλλα παιχνιδιάρικης και υπαινικτικά αδιάφορης αλλά παραπονούμενης φωνής, μα κυρίως μπροστά στον τρόμο της συνειδητοποίησης ότι για άλλη μια φορά έμπλεξες και το it's a long road που έπαιζε στο Rambo 1, θα για άλλη μια φορά το soundtrack που αντιπροσωπεύει την μοίρα σου. Δύσμοιρε.
Συνηθισμένα τα βουνα απ΄τα χιόνια θα μου πείτε. Υπάρχουν τίποτα που σημαίνουν όχι, ναι, μπορεί, πως, μαύρο, άσπρο, νύχτα, μέρα, κ@ργιόλη, άχρηστε και πάει λέγοντας.
Το τίποτα μιας γυναίκας είναι τα πάντα και κάτι περισσότερο. Ξέρετε πόσες σχέσεις έχουν τελειώσει χωρίς να μάθουμε τι κρύβεται πίσω από αυτό το "τίποτα"; Αφού ώρες ώρες σκέφτομαι μήπως έχουν χαθεί και οι ίδιες οι γυναίκες μέσα στην δίνη αυτής της λέξης.
Αλλά οκ, ντάξει είπαμε, είμαστε πονηρεμένοι πλέον. Άσχετα αν ακόμα είμαστε όμηροι του τίποτα, άθελα σας ωραίες μου δεσποινίδες-κυρίες, μας έχετε εκπαιδεύσει. Κι όταν ακούμε τίποτα, τότε ξέρουμε ότι σίγουρα υπάρχει κάτι. Αλλά θες από ηλιθιότητα, θες από άγνοια κινδύνου, θες από μία σου και μία μου, κάνουμε λες και δεν ξέρουμε. Τι παιχνίδι και αυτό!
Αυτά. Σας φιλώ ρουφηχτά και παθιασμένα!