Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Οι πέντε κορυφαίες ατάκες του αμερικάνικου σινεμά


Αν και υποκειμενική (η αντικειμενικότητα είναι μύθος...) η γνώμη μου, παρακάτω σας παρουσιάζω τις πέντε κορυφαίες ατάκες του αμερικάνικου σινεμά. Το αποτέλεσμα, έχει να κάνει κυρίως με την απήχηση μιας ταινίας  σε ολόκληρο τον κόσμο και εδώ στην Ελλάδα...

1.  "You talking to me?", “Taxi Driver," 1976.
Με διαφορά από την δεύτερη, η κορυφαία ατάκα, ανάμεσα σε εκατοντάδες, που έχει ξεστομίσει ο μέγιστος Ρόμπερτ Ντε Νίρο.  Αηδιασμένος από την κατάντια της κοινωνίας, που τον έχει επηρεάσει εμφανώς,  με ξεβαμμένο στρατιωτικό τζάκετ, αποφασισμένος να πάρει εκδίκηση από τα «σκουλήκια» που έχουν γεμίσει τους δρόμους, ο ταξιτζής Τράβις Μπικλ στέκεται μπροστά από έναν καθρέφτη και επαναλαμβάνει την συγκεκριμένη ατάκα αρκετές φορές ενώ συγχρόνως... τραβάει το πιστόλι του σαν άλλος τιμωρός, προετοιμάζοντας τον θεατή για το μακελειό που πρόκειται να ακολουθήσει...

2.  "I'm going to make him an offer he can't refuse...,",  "The Godfather," 1972.
  
Ο τεράστιος Μάρλον Μπράντο ως Δον Βίτο Κορλεόνε, καθησυχάζει τον βαφτιστήρα του, πως θα παίξει ως πρωταγωνιστής στη ταινία που ετοιμάζει ο δύσκολος και σκληρός σκηνοθέτης, που αρχικά του έχει αρνηθεί τον ρόλο... Στη φράση «θα του κάνω μια προσφορά που δεν θα μπορεί να αρνηθεί...» το μυαλό όλων πάει στον τρόπο που η Μαφία χειρίζεται τέτοιες καταστάσεις... Εκπληκτικός Μπράντο...

  3.  "Say 'hello' to my little friend!",  "Scarface," 1983.

Ο ανεπανάληπτος Αλ Πατσίνο, στον ρόλο του Τόνυ Μοντάνα, ενός Κουβανού πολιτικού πρόσφυγα, που έγινε «βασιλιάς» των ναρκωτικών στην Αμερική, την στιγμή που περικυκλώνεται η πολυτελής έπαυλη του, από δεκάδες άτομα που βρίσκονται σε εντεταλμένη υπηρεσία για να τον σκοτώσουν. Ανοίγει το οπλοστάσιο του και βγάζει από μέσα ένα τεράστιο όπλο. Οπλίζει και γνωρίζει στους μελλοντικούς δολοφόνους του τον.. μικρό του φίλο... Ακολουθεί βροχή από σφαίρες και η σκηνή περνάει στην αιωνιότητα του κινηματογράφου...

4.   "Here's Johnny!",  "The Shining," 1980.
 
Η ταινία-σταθμός  του Στάνλευ Κιούμπρικ. Η κορυφαία στιγμή του πιο «παρανοϊκού» ηθοποιού που έβγαλε η Αμερική, του Τζακ Νίκολσον. Ο Τζακ Τόρανς ζει με την οικογένεια του σε ένα τεράστιο, απομονωμένο ξενοδοχείο. Με τον καιρό μια σατανική  δύναμη φαίνεται να τον επηρεάζει και σιγά-σιγά αρχίζει να τα χάνει... Στη συγκεκριμένη σκηνή, αρπάζει ένα τσεκούρι και κυνηγάει την ανήμπορη να αντιδράσει γυναίκα του. Αυτή κλειδώνεται στο μπάνιο. Με μια κίνηση, σηκώνει το τσεκούρι και σμπαραλιάζει την ξύλινη πόρτα... Η στιγμή που το τσεκούρι  περνάει από την άλλη μεριά της πόρτας, σε συνδυασμό με τις κραυγές φόβου της γυναίκας του, εγκαθιστούν τον Τζακ Τόρανς, τον πρώτο... σοβαρό ψυχοπαθή στην ιστορία του κινηματογράφου. Τρόμος...

5.  "You've got to ask yourself one question: 'Do I feel lucky?' Well, do ya, punk?",  "Dirty Harry," 1971.

Κλιντ Ίστγουντ. Ο πιο αγαπημένος αστυνομικός όλων των εποχών. Ο «Βρώμικος Χάρυ». Έχοντας ουσιαστικά αφοπλίσει έναν κακοποιό, προχωράει αργά και πηγαίνει προς το μέρος του. Ο κακοποιός τραυματισμένος, πεσμένος κοιτάει τον τιμωρό του να έρχεται απειλητικά προς το μέρος του. Ο ‘Ιστγουντ σταματάει και σημαδεύει με το διάσημο μάγκνουμ του. «Πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου μια ερώτηση...» Νιώθω τυχερός σήμερα?», «Λοιπόν, νιώθεις αλήτη...?» Αφού μαζεύει το όπλο του κακοποιού κάνει  για να φύγει... Ο κακοποιός όμως... τρώγεται και ρωτάει «Πρέπει  να ξέρω όμως.» Ο Ίστγουντ ξαναπηγαίνει από πάνω του και πυροβολεί. Οι σφαίρες είχαν τελειώσει... Το βλέμμα του κακοποιού όμως είναι όλα τα λεφτά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

Page translation