Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Nevermore (Ποτέ πια...)

Είμαι σίγουρος ότι δεν θα υπάρξει ποτέ πια καλλιτέχνης όπως αυτός. Ποτέ πια δεν θα υπάρξει τόσο κρυστάλλινη, καθαρή, μελωδική φωνή. Ποτέ πια το σκίρτημα  στην καρδιά μας δεν θα είναι τόσο δυνατό, όπως όταν πρωτακούσαμε  το «The Show Must Go On» ή το «I Want It All», ή το «I Want to Break Free» ή το κορυφαίο για μένα «Bohemian Rhapsody». Ποτέ πια δεν θα υπάρξει άλλος άνθρωπος της λεγόμενης show biz που ήταν τόσο απελευθερωμένος και που διατράνωνε ξεκάθαρα τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, χωρίς να υπολογίσει το κόστος. Ήταν ουσιαστικά ο πρώτος που την ντροπή για άλλους, την έκανε προτέρημα... Ποτέ πια δεν θα υπάρξει άλλος τέτοιος μελωδικός ποιητής... Άλλος τέτοιος rock τενόρος...
Ποτέ πια δεν θα υπάρξει άλλος τόσο χαρισματικός performer  όπως αυτός πάνω στη σκηνή. Δημιούργησε σχολή με το ντύσιμο, το στυλ, τις κινήσεις του τον τρόπο που ξεσήκωνε το κοινό που με ένα νεύμα του χεριού αυξομείωνε η όχι τα συναισθήματα του... Η διαφορετικότητα που πάντα ενοχλούσε, όπως έγραφα στο προηγούμενο κείμενο μου, βρήκε την απόλυτη έννοια της στο πρόσωπο του μοναδικού καλλιτέχνη από την Ζανζιβάρη που κατέκτησε όλο τον κόσμο... Του ανθρώπου που συντροφεύει μαζί με λίγους ακόμα εκλεκτούς, τα μουσικά μας ταξίδια και τις προσωπικές μας αναζητήσεις... Κυρίες και κύριοι... ποτέ πια δεν θα υπάρξει άλλος Freddie Mercury...


4 σχόλια:

Αναγνώστες

Page translation