Τάδε έφη, John Lennon. Ο υπέρμαχος της αγάπης και της αλληλεγγύης, ο ειρηνοποιός που μίλησε στις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων, δικαιώνεται μέρα με την μέρα, χρόνο με τον χρόνο για τα πιστεύω και τις σκέψεις του.
Και ναι, είναι όπως το σκέφτηκε..."Η Ειρήνη δεν είναι κάτι το οποίο εύχεσαι. Είναι κάτι που φτιάχνεις, κάτι που κάνεις, κάτι που είσαι και κάτι που περνάς στον διπλανό σου..." Παγκόσμια ημέρα ειρήνης σήμερα και όχι λόγω της...ημέρας αλλά λόγω των δραματικών γεγονότων που ζει ο πλανήτης, η έννοια και η αξία της είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε...
Με τους πολέμους να μαίνονται στην Μέση Ανατολή, με τα παιδιά να λιμοκτονούν στις εμπόλεμες περιοχές και στις χώρες του λεγόμενου Τρίτου κόσμου, αναζητώντας λίγο νερό και ένα κομμάτι ψωμί.Με τους ηγέτες της Δύσης να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και με το μίσος για τον διπλανό μας να αυξάνεται όλοένα και περισσότερο, όλη η προσπάθεια και ο κόπος λίγων ξεχωριστών ανθρώπων για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον, πάει...περίπατο.
Τα στοιχεία διεθνών οργανισμών αλλά και η συνεχόμενη ενημέρωση μέσω των κοινωνικών δικτύων είναι αδιάψευστος μάρτυρας των όσων τραγικών συμβαίνουν σε ολόκληρο τον κόσμο. Τίποτα πιά δεν θεωρείται δεδομένο και τίποτα αυτονόητο.
Σα να μην υπάρχει συνείδηση πλέον στο μυαλό του ανθρώπου. Σα να χάθηκε και αυτή, στην ζάλη του κέρδους, του συμφέροντος και της απατηλής λάμψης. Το κακό ριζώνει στις ψυχές μας και μεις ανήμποροι και υπνωτισμένοι παρακολουθούμε τα γεγονότα σαν μάρτυρες υπεράσπισης του αλλόκοτου και του μιαρού.
Πόσο εύκολα μπορεί να αλλάξει αυτό? Πώς θα αποκτήσουμε τα αρχέγονα ανθρώπινα χαρακτηριστικά της αλληλεγγύης και της αγάπης? Του σεβασμού και της καλοσύνης? Πώς θα αλλάξουμε ρότα, πώς θα εκτιμήσουμε επιτέλους τις ζωές μας και τις ζωές των συνανθρώπων μας?
Η καλοσύνη δεν κοστίζει τίποτα. Ούτε το ενδιαφέρον, μια πράξη αγάπης, μια κίνηση καλής θέλησης, ένας καλός λόγος. Ξεκινώντας να λειτουργούμε έτσι μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, κάνουμε ένα βήμα μπρος.
Η συλλογικότητα είναι κάτι που δεν μπορεί να ανθίσει στο άγονο έδαφος της κακίας και του φθόνου, εκεί που κυριαρχεί το συμφέρον και η δόξα.
Η αρχή θα πρέπει να γίνει στο πρόσφορο περιβάλλον της οικογένειας. Εκεί που η αγάπη βρίσκεται, σε σχέση με άλλες καταστάσεις, στην πιό κρυστάλλινη και υγιή μορφή της. Θα πρέπει να περαστεί απο την μητέρα και τον πατέρα στα παιδιά και απο εκεί στην κοινωνία. Αυτός είναι ο τρόπος. Πάντα βήμα-βήμα, πάντα με παρρησία και ειλικρίνεια.
Η Ειρήνη και η Αγάπη είναι κάτι που πρέπει να σμιλέψουμε, κάτι που θα πάρει μορφή απ΄ την ψυχή μας, κάτι που θα ολοκληρωθεί όταν και μείς νιώσουμε γεμάτοι και ευτυχισμένοι.
Αυτές οι δύο αξίες είναι αλληλένδετες. Με δεσμούς σαν ένα σώμα και μια ψυχή. Όπως το είχε πει και ο Victor Hugo: "Θέλεις Ειρήνη? Φτιαξε Αγάπη". Τα ξαναλέμε.
Όλοι προσδοκούμε ένα κόσμο χωρίς πολέμους, βία, μίσος , όμως όσο πάει και χειροτερεύει η κατάσταση, τα ακούμε και τα βλέπουμε όλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι με πονάει περισσότερο, γιατί αυτά τα μικρά πλασματάκια, ΤΙ ΦΤΑΙΝΕ???
Με βρίσκεις σύμφωνη, ότι όλα ξεκινάνε από το σπίτι μας. Εμείς θα δώσουμε στα παιδιά μας, τις σωστές αξίες και ιδανικά και θα τους μάθουμε να αγαπάνε, μέσα από τη δική μας αγάπη.Όπως έλεγε και η γιαγιά μου, ότι κουβαλάει κάποιος από το σπίτι του, αυτό κουβαλάει παντού!
Ας ευχηθούμε έναν καλύτερο και ειρηνικό κόσμο, μόνο με χαμόγελα και αγάπη!
Καλησπέρες :)
Είδες η γιαγιά? Κάτι ήξερε... Το θέμα βέβαια είναι να αποκτησουμε αυτη την γνώση και την εμπειρία και μεις αλλά όχι στην ηλικία των παππούδων και των γιαγιάδων μας σωστα?
ΔιαγραφήΚαι έχεις δίκιο για τα παιδιά! Δεν φταίνε σε τίποτα, τα μαθαίνουμε, τα μεγαλώνουμε και μπολιάζουμε μέσα τους το μίσος και την απαξίωση για τον διπλανό, αρκεί αυτα να τα καταφέρνουν καλά...
Η ευχή σου στο τέλος με κάλυψε απόλυτα Black! Φιλιά!
Εννοείται όχι όταν γεράσουμε... τότε δε θα έχει και νόημα.
ΔιαγραφήΜε νέο όνομα πλέον, είπα να γίνω πιο χαρούμενη γενικά.
Φιλιά και σε σένα Μάκη :)
Αυτό είναι προσωνύμιο! Βρε μελαχρινάκι ελπίζω να μην ποτίζεις φαρμάκι μόνο! χα! Ωραία συμφωνήσαμε σε όλα λοιπον επί του θέματος! Σε φιλω!
Διαγραφήεξαιρετικό κείμενο. Πολύ ενδιαφέρουσα η οπτική σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Γιάννη! Προσπαθώ να βλέπω κάτι θετικό μέσα απο αρνητικές καταστάσεις! Οχι πάντα αλλά το προσπαθώ!
ΔιαγραφήΩραία τίμησες τη μέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Μάκη :)))
Σε ευχαριστώ Αριστέα μου! Παρεπιπτόντως ωραία η λέξη του Συμποσίου...
ΔιαγραφήΆλλο ένα συγκλονιστικό κείμενο χωρίς περιττές αναλύσεις, μες την ουσία. Μπράβο σου Μάκη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ...
ΔιαγραφήΥ.Γ. Για να μην ξεχνιόμαστε, το υστερόγραφο σε ευχαριστεί και αυτό με την σειρά του!χαχα!
Από την Κατερίνα είδα το κείμενο και με την Κατερίνα θα συμφωνήσω: συγκλονιστικό κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως, όλα ξεκινάνε από μέσα μας κι από το σπίτι μας. Είναι οι εστίες που μετατρέπονται σε φωλιές με φίδια ή σε καρδιές με αγάπη.
Καλησπέρα Αλεξάνδρα! Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια και για το σχόλιο! Μ'αρέσει πολύ όπως το θέτεις! Εστίες που γεννάνε το καλό η το κακό... Ευχαριστώ και πάλι!
ΔιαγραφήΤόσους αιώνες μετά, κι η ανθρωπότητα είναι ακόμα στο Άλφα.. Ακόμα συζητάμε (και μόνο..) τα αυτονόητα -για κάποιους- καθώς κάποιοι άλλοι, φίλε Μάκη, μόνο την Ειρήνη δεν ονειρεύονται.. Έχει η Ειρήνη χρήμα;;; Μπαααα... Ε, τότε άκυρη! Να 'μαστε και λογικοί.. Καλό (και ειρηνικό! χαχα) φθινόπωρο :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλα μου ντε... Ποσο δικιο έχεις βρε Πέτρα! Αν δεν σχετίζεται το χρήμα σε ότι κάνουμε δεν έχει αξία...Και η... πραγματική αξία ας πάει να κουρεύεται!
Διαγραφή