Πέμπτη 19 Μαΐου 2022

Blade runner-Vangelis: 'Οταν το δυστοπικό μέλλον συνάντησε το ένδοξο παρελθόν

 Την ταινία blade runner την έχετε δει; Βγήκε στους κινηματοράφους το 1982. Σκηνοθέτης ο Ρίντλει Σκοτ. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ο τεράστιος Χάρισον Φορντ, η Σον Γιάνγκ, η νεαρή Ντάριλ Χάνα, ο Έντουαρτν Τζέιμς Όλμος και ο μέγιστος Ρούτγκερ Χάουερ.

 Μουσική Βαγγέλης Παναθανασίου. Ο δικός μας. Ένας μεγάλος Έλληνας, ένας αξεπέραστος καλλιτέχνης. Σήμερα έφυγε από την ζωή σε ηλικία 79 ετών. 

 Το έργο του αιώνιο και τόσο ελληνικό. Μεγαλειώδες, ιδιαίτερο, επηρρρεασμένο από την αρχαία Ελλάδα και τους επίγειους Θεούς της. Τον Σοφοκλή, τον Ευριπίδη, τον Σωκράτη, τον Αριστοτέλη. Ντυμένο με νότες που θύμιζαν το ένδοξο παρελθόν μας. Αυτό που λοιδωρούμε και ξεχνάμε. Αυτό που δεν μπήκαμε στον κόπο να μάθουμε για να μας συντροφεύει ως εφόδιο στις ζωές μας.

  Στην συγκεκριμένη ταινία, που θεωρείται από τις καλύτερες όλων των εποχών, ο Παπαθανασίου μπήκε σε άλλα... παπούτσια. Όχι άγνωστα. Άλλωστε ήταν ένας απο τους κορυφαίους της ηλεκτρονικής μουσικής από την εποχή των Aphrodite's child. 

 Η μουσική του δένει απόλυτα με ένα δυστοπικό Λος Άντζελες, με ρέπλικες σε μορφή ανθρώπων που επαναστατούν, που δείχνουν να έχουν συναισθήματα, που τις κυνηγάνε και στο τέλος τις θανατώνουν.

 Παρακάτω μερικές ατάκες, συνδυασμένες με μουσικά κομμάτια που "έντυσαν" την ταινία. Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου ήταν ένας παγκόσμιος καλλιτέχνης που τίμησε την Ελλάδα όσο λίγοι. Κάπως έτσι σας αφήνω. Απολαύστε ελεύθερα.

 

" I've seen things you people wouldn't believe. Attack ships on fire off the shoulder of Orion. I watched C-beams glitter in the dark near the Tannhauser gate. All those moments will be lost in time... like tears in rain... Time to die..."

 "Quite an experience to live in fear, isn't it? That's what it is to be a slave..."

" I'm not in the business. I am the business"


 "Nothing is worse than having an itch you can never scratch!"

 "We're not computers, Sebastian, we're physical."

  "Commerce is our goal, here. More human than human..."


"Replicants are like any other machine - they're either a benefit or a hazard. If they're a benefit, it's not my problem."

"Painful to live in fear, isn't it?"


"We began to recognize in them a strange obsession. After all, they are emotionally inexperienced, with only a few years in which to store up the experiences which you and I take for granted. If we gift them with a past, we create a cushion or a pillow for their emotions, and consequently, we can control them better."¨

"Memories! You're talking about memories!"

4 σχόλια:

  1. Υπέροχο αφιέρωμα.
    Το τελευταίο τραγούδι.. Η λέξη συγκινητικό είναι πολύ φτωχή για να περιγράψει τα συναισθήματα που προκαλεί. Σε κάνει να νιώθεις διαφορετικά για τη ζωή και τον τρόπο που την βλέπεις. Αυτό.

    Από δημοσίευση φίλης στο fb:

    “(...) Ένα συνήθειο που είχα όταν ήμουν μικρός: όταν συναντούσα για πρώτη φορά ανθρώπους, ανεξαρτήτως ηλικίας, τους έλεγα “Ξέρεις κάτι; Ξέρω τη μελωδία σου”, και όταν τους το έλεγα αυτό, οι περισσότεροι, χωρίς να καταλαβαίνουν, γελώντας μού χάιδευαν τα μαλλιά. Είναι εντυπωσιακό πως όταν προσεκτικά παρατηρείς και ακούς τη φύση, εκείνη σου τα λέει όλα. Άρα, για να μη μακρηγορώ, αυτό που έχω αποκομίσει, είναι πως μουσική και Σύμπαν είναι ταυτόσημα και η μουσική είναι ο συμπαντικός κώδικας που διέπει τα πάντα. Με τον όρο μουσική δεν εννοώ ένα μουσικό ρεπερτόριο διαφόρων μουσικών κομματιών αλλά τις προπατορικές παλμώσεις του Σύμπαντος. (...)”

    [Από συνέντευξη στο BHMAgazino, 26.09.2016]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστω Κάθριν! Είναι όντως εξαιρετική η μουσική του. Διαφορετική και συγκινητική!

      ΥΓ. Διαβασα και γω κάπου αυτό το απόσπασμα. Πραγματικά δίνει το στίγμα του ως άνθρωπος κα ως καλλιτέχνης!

      Διαγραφή
  2. Στη δεκαετία του 1970, στα τέλη, ήρθε στα χέρια μου το "Spiral" και αμέσως μετά το "Albedo 0.39". Όλος αυτός ο μαγικός μουσικός κόσμος του Βαγγέλη. Ένας κόσμος, που με συνεπήρε στα μονοπάτια, στον μυστικισμό του και στην ομορφιά του.
    Δυστυχώς, Μάκη μου, το έργο δεν το έχω δει. Απαράδεκτος. Όμως, η αναφορά σου εδώ, με οδηγεί να το αναζητήσω για να το δω. Ξέρω τη μουσική του χωρίς να το έχω δει. Το βάζω λοιπόν στα υπ' όψη.
    Κρατώ με θαυμασμό για τη σκέψη σου, την αναφορά σου στους αρχαίους τραγικούς και στο υπόβαθρό τους, φιλοσοφικό και καλλιτεχνικό. Αυτό στο οποίο αδυνατούμε, μη θέλοντας, να ακολουθήσουμε ή σνομπάροντάς το.
    Ύμνος το αφιέρωμά σου Μάκη μου, απείρως καλύτερο από κάποιες "σαπουνόφουσκες" που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο για το μεγάλο μας μουσικό.
    Το σεβασμό μου φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου σε ευχαριστώ πολυ για το σχόλιο φίλε. Δες την ταινία. Θα την λατρέψεις γιατί έχεις άποψη για τις καλές ταινίες. Θα σε συναρπάσει και θα σου αφήσει πράγματα μέσα σου.

      Ο Παπαθανασίου ήταν πραγματικά ένας σπάνιος καλλιτέχνης!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation