Σάββατο 13 Αυγούστου 2022

Υγρά μονοπάτια...


Μου είπαν κάποτε να προσέχω που πάω

Να αποφεύγω τα αδιέξοδα

Να βλέπω τι λένε οι ταμπέλες, που οδηγούν οι παράδρομοι...


Μου είπαν κάποτε να ψάχνω το φως

Να πηγαίνω μαζί με τους πολλούς

Να ελέγχω μπροστά και πίσω, δεξιά και αριστερά μου

 

Μου είπαν κάποτε να ακολουθώ τα φωτεινά μονοπάτια

Γιατί έτσι πρέπει και είναι το σωστό

Μα δεν μου είπαν την αλήθεια.

 

Κανείς δε μου μίλησε για την μαγεία του σκοταδιού

Για εκείνα τα μονοπάτια

που σε οδηγούν οι αισθήσεις σου 

Για τους κακοτράχαλους δρόμους 

που βρίσκει διέξοδο ο πόθος

 

Κανείς δε μου μίλησε για σένα

Για την άγρια ομορφιά σου

που δεν την πιάνουν οι χάρτες και τα gps

 

Για την αρμύρα των χειλιών σου

 και την θάλασσα των ματιών σου 

που δεν τα βρίσκεις στις όμορφες λίμνες 

αλλά στα βάθη των φουρτουνιασμένων ωκεανών


Κανείς δεν μου έδειξε πως κάνουν έρωτα στην σκιά

Πως μπαίνεις αυτοθέλητα στον λαβύριθνο 

χωρίς να σε νοιάζει ο μίτος της Αριάδνης


Μόνο εσύ, εσύ μου τα εξήγησες όλα

Χωρίς πολλά λόγια

Απλά μου άπλωσες το χέρι

Ιδρωμένη, γεμάτη φλόγα και πάθος 

 

Θα έρθεις στα υγρά μονοπάτια μου;" ψιθύρισες.

Και γω, που είχα τόσο ανάγκη να χαθώ, απλά σε ακολούθησα...

6 σχόλια:

  1. !!!!!!!!
    Για μια ακόμα φορά υποκλίνομαι στον εκφραστικό ποιητικό σου οίστρο, Μάκη! Δεν είναι η πρώτη φορά που θα μιλήσω για την ποίηση που κατοικεί στην καρδιά σου. Υπέροχο δώρο και βίωμα.
    Αυτό εδώ σου το ποίημα, ξεφεύγει από τα επιφανειακά και βυθίζεται στο γλυκό μα συνάμα και "φωτεινό" σκοτάδι των μύχιων πόθων. Σε αυτά τα υγρά μονοπάτια, που φοβόμαστε να ομολογήσουμε και διστάζουμε να βαδίσουμε. Έξοχη προσέγγιση Μάκη μου, να είσαι καλά φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε Γιάννη! Νομίζω ότι απλά βγαζω αυτό που νιώθω και γι'αυτό ίσως να μου βγαίνει αβίαστα και να έχει καλό αποτέλεσμα.
      Από αυτά που εσείς μου σχόλιαζετε βέβαια. Γιατί εγώ δεν είμαι σε θέση αλλά δεν έχω την ικανότητα να κρίνω, ειδικά για κάτι που έχει ποιητική χροιά, αν ειναι καλό η όχι.
      Σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά ρε φίλε για το σχόλιο!

      Διαγραφή
  2. Ποιος είπε ότι πρέπει να τα ξέρουμε και να τα βλέπουμε όλα; Το σκοτάδι έχει μία ιδιαίτερη ομορφιά!
    Υπέροχο Μάκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αλήθεια είναι ότι το σκοτάδι πέρα από ομορφιά έχει και μια απόκοσμη γοητεία. Ίσως γι'αυτό μας ελκύει...

      ΥΓ. Κάνεις δεν είπες ότι πρέπει να τα ξέρουμε και να τα βλέπουμε όλα. Συμφωνώ μαζί σου. Μερικές φορές οι άγνωστοι και απάτητοι δρόμοι, κρύβουν ωραίες εκπλήξεις.

      Διαγραφή
  3. Η ψυχή ξέρει! Εκείνη διατάζει και το σώμα ακολουθεί. Άλλωστε ποια μεγαλοπρέπεια θα είχαν οι φωτισμένοι δρόμοι αν δεν υπήρχαν οι σκιερές παρακάμψεις;
    Η μεγαλύτερη ηδονή; Όταν βγαίνεις στο ξέφωτο..
    Χρόνια Πολλά Μάκη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Μαρία μου αυτή η ψυχή. Ε ναι, αυτή έχει πρωταγωνιστικό ρόλο μαζί με την καρδιά σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Και αυτές οι σκιερές παρακάμψεις που πολύ εστοχα αναφέρεις, είναι που τελικά κάνουν την διαφορά.

      Μ'αρεσει ο τρόπος που βλέπεις την ηδονή... Χρόνια πολλά και από δω Μαρία μου! Και καλά!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation