Μου είπαν κάποτε να προσέχω που πάω
Να αποφεύγω τα αδιέξοδα
Να βλέπω τι λένε οι ταμπέλες, που οδηγούν οι παράδρομοι...
Μου είπαν κάποτε να ψάχνω το φως
Να πηγαίνω μαζί με τους πολλούς
Να ελέγχω μπροστά και πίσω, δεξιά και αριστερά μου
Μου είπαν κάποτε να ακολουθώ τα φωτεινά μονοπάτια
Γιατί έτσι πρέπει και είναι το σωστό
Μα δεν μου είπαν την αλήθεια.
Κανείς δε μου μίλησε για την μαγεία του σκοταδιού
Για εκείνα τα μονοπάτια
που σε οδηγούν οι αισθήσεις σου
Για τους κακοτράχαλους δρόμους
που βρίσκει διέξοδο ο πόθος
Κανείς δε μου μίλησε για σένα
Για την άγρια ομορφιά σου
που δεν την πιάνουν οι χάρτες και τα gps
Για την αρμύρα των χειλιών σου
και την θάλασσα των ματιών σου
που δεν τα βρίσκεις στις όμορφες λίμνες
αλλά στα βάθη των φουρτουνιασμένων ωκεανών
Κανείς δεν μου έδειξε πως κάνουν έρωτα στην σκιά
Πως μπαίνεις αυτοθέλητα στον λαβύριθνο
χωρίς να σε νοιάζει ο μίτος της Αριάδνης
Μόνο εσύ, εσύ μου τα εξήγησες όλα
Χωρίς πολλά λόγια
Απλά μου άπλωσες το χέρι
Ιδρωμένη, γεμάτη φλόγα και πάθος
Θα έρθεις στα υγρά μονοπάτια μου;" ψιθύρισες.
Και γω, που είχα τόσο ανάγκη να χαθώ, απλά σε ακολούθησα...
!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μια ακόμα φορά υποκλίνομαι στον εκφραστικό ποιητικό σου οίστρο, Μάκη! Δεν είναι η πρώτη φορά που θα μιλήσω για την ποίηση που κατοικεί στην καρδιά σου. Υπέροχο δώρο και βίωμα.
Αυτό εδώ σου το ποίημα, ξεφεύγει από τα επιφανειακά και βυθίζεται στο γλυκό μα συνάμα και "φωτεινό" σκοτάδι των μύχιων πόθων. Σε αυτά τα υγρά μονοπάτια, που φοβόμαστε να ομολογήσουμε και διστάζουμε να βαδίσουμε. Έξοχη προσέγγιση Μάκη μου, να είσαι καλά φίλε μου.
Χαίρομαι που σου άρεσε Γιάννη! Νομίζω ότι απλά βγαζω αυτό που νιώθω και γι'αυτό ίσως να μου βγαίνει αβίαστα και να έχει καλό αποτέλεσμα.
ΔιαγραφήΑπό αυτά που εσείς μου σχόλιαζετε βέβαια. Γιατί εγώ δεν είμαι σε θέση αλλά δεν έχω την ικανότητα να κρίνω, ειδικά για κάτι που έχει ποιητική χροιά, αν ειναι καλό η όχι.
Σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά ρε φίλε για το σχόλιο!
Ποιος είπε ότι πρέπει να τα ξέρουμε και να τα βλέπουμε όλα; Το σκοτάδι έχει μία ιδιαίτερη ομορφιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο Μάκη!
Η αλήθεια είναι ότι το σκοτάδι πέρα από ομορφιά έχει και μια απόκοσμη γοητεία. Ίσως γι'αυτό μας ελκύει...
ΔιαγραφήΥΓ. Κάνεις δεν είπες ότι πρέπει να τα ξέρουμε και να τα βλέπουμε όλα. Συμφωνώ μαζί σου. Μερικές φορές οι άγνωστοι και απάτητοι δρόμοι, κρύβουν ωραίες εκπλήξεις.
Η ψυχή ξέρει! Εκείνη διατάζει και το σώμα ακολουθεί. Άλλωστε ποια μεγαλοπρέπεια θα είχαν οι φωτισμένοι δρόμοι αν δεν υπήρχαν οι σκιερές παρακάμψεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μεγαλύτερη ηδονή; Όταν βγαίνεις στο ξέφωτο..
Χρόνια Πολλά Μάκη :)
Αχ Μαρία μου αυτή η ψυχή. Ε ναι, αυτή έχει πρωταγωνιστικό ρόλο μαζί με την καρδιά σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Και αυτές οι σκιερές παρακάμψεις που πολύ εστοχα αναφέρεις, είναι που τελικά κάνουν την διαφορά.
ΔιαγραφήΜ'αρεσει ο τρόπος που βλέπεις την ηδονή... Χρόνια πολλά και από δω Μαρία μου! Και καλά!