Αυγουστιάτικες (αντρικές) σκέψεις...

 Κυριακή πρωί. Ξυπνάω με τον ήχο ενός άσματος. Του άσματος... "Μη με ρωτάς τι μου αρέσει πιο πολύ, μη με ρωτάς αφού τα γούστα μου τα ξέρεις, μη με ρωτάς πού θα μου δώσεις το φιλί, αφού τ' αδύνατο σημείο μου το ξέρεις. Εκεί που καίγομαι πολύ θέλω να νιώσω το φιλί, καν' το κορμί μου να μιλά πιο χαμηλά, πιο χαμηλά, πιο χαμηλά..."

  Η Άντζυ η σέξυ Σαμίου το πε ξεκάθαρα η κοπέλα. Να μην ρωτάει πολλά και του πέταξε αμα λάχει και που γουστάρει το φιλί του τύπου του άβγαλτου, που ρωτάει γυναίκες και περιμένει και απάντηση... Εεεε και γω τις  καλοκαιρινές απορίες-σκέψεις μου τις έχω. Απάντηση όμως δε με βλέπω να παίρνω. Αααα εγώ θα τις αναλύσω και μπορεί να με διαβάσει η Άντζυ και να απαντήσει τι θέλετε τώρα εσείς...

1) Ανύπαρκτα μαγιό

 Καλά βρε κορίτσα (όπως το διαβάζετε με τσα), σας μπαίνουν τα μαγιό στο πλύσιμο ή είναι της μοδός το όλο σκηνικό? Απο σχέδια καλά πάτε από ύφασμα όμως πάσχετε... Και ντάξει δε λέω είμαι γνωστός οπαδός του οφθαλμόλουτρου, αλλά του οφθαλμόλουτρου, όχι του... τσιτσιδόλουτρου. 

 Δηλαδή και εκεί πουλάω οπαδιλίκι αλλά αν είναι να πηγαίνουμε στις θάλασσες και να ανεβαίνει η... θερμοκρασία μας και όχι να δροσιζόμαστε, τότε καθόμαστε και σπίτι... Και εν πάση περιπτώσει αφήστε και κάτι στην φαντασία του άλλου. Λοιπόν... το σκέφτηκα ξάνα. Καλά κάνετε. Πείτε πως δεν έγραψα αυτή την παράγραφο (μόνος μου θα βγάλω τα ματάκια μου ο αδαής...)


2) Τατουάζ

  Ωραία είναι τα τατουάζ. Πεταλούδες, καρδούλες, διαβολάκια, αγγελάκια, αρχικά του μοναδικού και ανεπανάληπτου έρωτα σας, αλλά μήπως το παρακάνετε λιγάκι? Λέω μήπως ρε γοργόνες μη μου αρπάζεστε. Ε πείτε μου δηλαδή όταν ο άλλος σας βλέπει  σαν ένα μεγάλο τατουάζ και ψάχνει να βρει αμουτζούρωτο (εύρηκα! εύρηκα νέα λέξη!) δέρμα, δεν έχει τα δίκια του και διαμαρτύρεται? 

 Και για να μην μπερδεύεστε, ναι τα τατουάζ είναι όμορφα πάνω στο γυναίκειο σώμα, όταν διακρίνεται το σχήμα και το χρώμα τους και δεν καπελώνει το ένα το άλλο. Όταν μοιάζει σαν τις ζωγραφιές που κάναμε στο δημοτικό με πράσινο ήλιο (εποχές ΠΑΣΟΚ) και σπίτι χρώματος καφέ με κόκκινη καμινάδα και μιά θάλλασα με μπλε και ολίγον απο μαύρο, τότε το λες αποτυχημένη καλλικατζούρα... Έγινα κατανοητός???

3) Μαύρισμα

Πονεμένη ιστορία. Πηγαίνει για μπάνιο Δήμητρα, Μαρία, Κατερίνα, Ελένη, και σου γυρίζει Rihanna (θα θελες...) ή Ναόμι Κάμπελ (εδω και αν θα θελες...). Και για να μην παρεξηγηθώ δεν έχω κάτι με το χρώμα αλλά με το... μυαλό των κοριτσιών. Εκτός του ότι είναι ταλαιπωρία να κάθεσαι κάτω από το ήλιο ώρες ατελείωτες, εκτός του ότι είναι ανθυγιεινό, εκτός του ότι ο συνδυασμός λευκού, μαύρου και κόκκινου από το κάψιμο δέρματος δεν είναι ωραίο αποτέλεσμα, είναι και θέμα λογικής.

  Γιατί αν δεν το ξέρετε γλυκά μου κοριτσόπουλα, το μαύρισμα δεν είναι μόνιμο για να μοιάζετε λατίνες σταρ. Την επόμενη μέρα, άντε βία την μεθεπόμενη... πάπαλα! Ναι, ναι καρατσεκάρισμένο το έχω δει σε μια γειτόνισσα μου που από Χάλι Μπέρι (ε ναι, εδώ και αν θα θελε...), επανήλθε στο σκέτο... χάλι!

4) Νεύρα

 Ξέρω ότι και τον υπόλοπο χρόνο τα΄χετε τα νευράκια σας. Βασικά ξέρω ότι είστε για το Δαφνί, όταν κάτι στραβώσει (είπαμε τα σύκα, σύκα και την σκάφη, σκάφη), αλλά έχω την αμυδρά εντύπωση πως το καλοκαίρι το...ξεχειλώνετε το θέμα!

 Ίσως φταίνε οι καλοκαιρινές ισημερίες και οι πανσέληνοι, ίσως είναι στη φύση σας (ψάχνομαι...), ίσως, λέω ίσως, να γίνομαι υπερβολικός, πάντως αν κάτι χαλάσει την διάθεση σας καλοκαιριάτικα, τότε καλό τσουνάμι που μας έπνιξε! Βασικά συμβαίνουν όλα μαζι. Χιονοπτώσεις, καταιγίδες, αντιστροφές πόλων και δε συμμαζέύεται! Ειδικά δε αν δεν σας πάμε τις διακοπές σας? Εκεί είναι που βγάζετε νύχια και κάνετε τα καλοκαιρινά βράδια να μοιάζουν με εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες...Και τον τρέμω τον Φρέντυυυ....

 Αυτό ήτανε. Ούτε 5 σκέψεις δεν είχα για την αφεντιά σας. Όχι το λέω για να δείτε τι καλός που είμαι. Καλά, καλά ξέρω. Δεν θα την βγάλω καθαρή αυτό το καλοκαίρι! Θα το φάω το κεφάλι μου και μετά θα απορώ κιόλας. Πάντως είναι οι αλήθειες μου και ξέρω ότι εκτιμάτε τις αλήθειες, έτσι δεν είναι κορίτσια? Τελοσπάντων, πριν αποφασίσετε την τιμωρία μου σκεφτείτε λιγάκι την Άντζυ... Άνετη, ειλικρινής και ντόμπρα. "Πιο χαμηλά, πιο χαμηλά, πιο χαμηλά..."


Υ.Γ. Καλό μας μήναααα!