Κι ἐγὼ ἔζησα σὲ νοικιασμένα δωμάτια μὲ τὶς σκοτεινὲς σκάλες τους ποὺ ὁδηγοῦνε ἄγνωστο ποῦ…
Μὲ τὶς μεσόκοπες σπιτονοικοκυρὲς ποὺ ἀρνοῦνται, κλαῖνε λίγο κι ὕστερα ἐνδίδουν καὶ τ᾿ ἄλλο πρωί, ἀερίζουν τὸ σπίτι ἀπ᾿ τοὺς μεγάλους στεναγμούς.
Στὰ παλαιικὰ κρεβάτια μὲ τὰ πόμολα στὶς τέσσερις ἄκρες
πλάγιασαν κι ὀνειρεύτηκαν πολλοὶ περαστικοὶ αὐτοῦ τοῦ κόσμου κι ὕστερα
ἀποκοιμήθηκαν γλυκεῖς κι ἀπληροφόρητοι σὰν τοὺς νεκροὺς στὰ παλιὰ κοιμητήρια...
Κι αὐτὰ τὰ ἱερογλυφικὰ τῆς βροχῆς πάνω στὸ χῶμα;Τί θέλουν νὰ ποῦν;
Ὤ, ἂν μποροῦσες νὰ τὰ διαβάσεις!!! Ὅλα θὰ ἄλλαζαν…
Ὅταν τέλος, ὕστερα ἀπὸ χρόνια ξαναγύρισα… δὲ βρῆκα παρὰ τοὺς ἴδιους ἔρημους δρόμους, τὸ ἴδιο καπνοπωλεῖο στὴ γωνιά.
Κι ὁλόκληρο τὸ ἄγνωστο τὴν ὥρα ποὺ βραδιάζει…
Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
Αγαπημένος Λειβαδίτης!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο όμορφα το συνδίασες με εικόνες και ήχο!!!
Φιλί μεγάλο :)
Είναι ο αγαπημένος μου... Σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου. Επίσης σε φιλω!
ΔιαγραφήΠράγματι τα συνδύασες όμορφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Λειβαδίτης υπέροχα ρομαντικός πάντα!
Καλή συνέχεια :)
Καλησπέρα Μαρία. Σε ευχαριστώ πολύ! Ο Λειβαδίτης είναι ο πιό πιστός ποιητής του ρομαντισμού και της αγάπης πιστεύω. Έστω και αν σχεδόν όλα του τα ποιήματα έχουν την αίσθητη του ανολοκλήρωτου και της μελαγχολίας... σε ευχαριστώ και πάλι.
Διαγραφή