Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα.
- Οταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. -
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τά βρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει.
- Κωνσταντίνος Καβάφης -
Υπάρχουν στιγμές που τρέμεις το άπειρο της μοναξιάς.Υπάρχουν μέρες που φοβάσαι το βουητό των ανθρώπων.Υπάρχουν νύχτες που οι φωνές δε λένε να σταματήσουν. Αυτά τα παράθυρα φεγγγοβολάνε ζωή αλλά και θλίψη...
Υπάρχουν στιγμές που η μοναξιά, δεν είναι το σωστό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζει όμως σωστό, όταν όλα τα άλλα απουσιάζουν.
Φιλί :)
Και όταν αυτά τα άλλα απουσιάζουν συχνά, τότε η μοναξιά γίνεται παρέα σου, βίωμα και συνήθεια... Πολλά φιλιά.
ΔιαγραφήΠόσο σε καταλαβαίνω Μάκη Μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολο πράγμα η μοναξιά!
Αλλά είναι στο χέρι μας όσο μπορούμε να γεμίζουμε τις ζωές μας. :)
Σίγουρα είναι στο χέρι μας Μαρία μου. Απλά μερικές φορές τα πράγματα μπορεί να φαίνονται εύκολα, αλλά το μυαλό και οι σκέψεις τα κάνουν δύσκολα...
ΔιαγραφήΥ.Γ. Χαίρομαι που καταλαβαίνεις!
✿ Από όλα έχει η ζωή Μάκη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά που θα πάει, θα γυρίσει ο τροχός!
Καμιά φορά πάντως είναι απλά παράπονο..
Ναι είναι και παράπονο. Είναι όμως και δυσκολίες, είναι και ατυχίες, είναι και αδικίες και λάθη και σωστά και όμορφες στιγμές. Απ'ολα όπως είπες έχει η ζωή! Μακάρι να ήταν μόνο ένα παράπονο, θα λυναμε τα προβλήματα μας πιο εύκολα...
ΔιαγραφήΥ.Γ. Να αρχίζει να τσουλάει λίγο πιο γρήγορα προς την πλευρά που πρέπει ο παλιοτροχός δεν γίνεται???? Χαχα. Φιλιά Πέτρα μου!
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι και ώρες ώρες που δεν ξέρουμε κ τι θέλουμε...δεν είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσε που μερικές φορές και να ξέρουμε τι θέλουμε, δίνουμε μία και χύνουμε την καρδάρα με το γάλα από μόνοι μας...Ανθρώπινη ψυχοσύνθεση...
Διαγραφή