Απόκληροι και εκλεκτοί...

 Ο περίφημος Άγγλος δραματουργός Γούϊλιαμ Σαίξπηρ, είχε πει κάποτε: "Κάποιοι εξυψώνονται από την αμαρτία, ενώ κάποιοι ξεπέφτουν απ'την αρετή."

 Αυτή η αντιφατική, αλλά απλή και απόλυτα σωστή σκέψη του, βρίσκει την εφαρμογή της από την γέννηση του ανθρώπου μέχρι και σήμερα. Ειδικότερα δε τούτες τις μέρες, μέρες κατάνυξης και περισυλλογής, τα λόγια του, σκληρά σαν καρφιά, έρχονται και μας υπενθυμίζουν το αυτονόητο: Ο αναμάρτητος υμών, πρώτος τον λίθο βαλέτω...

 Από την μία διακηρύττουμε και διατυμπανίζουμε το σωστό και από την άλλη βουτάμε με τρομακτική αυταρέσκεια στην θάλασσα του λάθους. Σε όλη αυτή την διαδρομή πατάμε σε πτώματα άλλων, κατηγορούμε συμπεριφορές και τακτικές και βάζουμε τον εαυτό μας στην θέση του εκλεκτού.

Διαγράφουμε με μιάς τα λάθη και τις παραλείψεις μας, όντας σαγηνευμένοι από την γοητεία του ψεύδους. Ξεχνάμε ποιοί είμαστε, λησμονούμε αυτά που μάθαμε σαν κακοί μαθητές, αλλά ταυτόχρονα συμπεριφερόμαστε σαν αλάθητοι και αμόλυντοι παντογνώστες. 

 Δείχνουμε με το δάχτυλο όσους δεν πάνε με τα νερά μας, κραυγάζουμε για τα λάθη τους, κρίνουμε χωρίς να θέλουμε να κριθούμε και δεν βλέπουμε παρα μόνο μέχρι την μύτη μας.
Λυπάμαι που το λέω, μα πολύ περισσότερο που ισχύει, αλλά ζούμε στην εποχή της υποκρισίας. Η ευκολία με την οποία αλλάζουμε προσωπείο, η αβάσταχτη ελαφρότητα που αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις, αδιαφορώντας για το κόστος και τις επιπτώσεις στις ζωές των άλλων, η κακία και η μισαλλοδοξία που διακρίνει κάθε μας κίνηση, αυτοθέλητα, και με απόλυτη γνώση των πράξεων μας, οδηγούν σε μονοπάτι δύσβατο, γεμάτο λάσπες και αγκάθια. Κάθε μέρα και κάθε ώρα βυθιζόμαστε περισσότερο στο βούρκο της φτήνιας και της κακίας και ας νομίζουμε πως πετάμε στα σύννεφα.

 Η ευτυχία και η πραγματική εξιλέωση δεν έρχεται μέσα από κόσμους πλασμένους με υποκρισία και εγωισμό. Ποιος είναι αλήθεια αυτός που μπορεί να μας δείξει με το δάχτυλο και να μας κρίνει? 

 Ποιος είναι εκείνος που δεν έχει κάνει μιά φορά λάθος στην ζωή του και θεωρεί εαυτόν ειλικρινή  και λογικό? Ποιος μπορεί να αντέξει το βάρος των λαθών του παρελθόντος του και να κατηγορεί όσους δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων? Ποιος τελικά έχει την εξουσία και απο ποιόν να ντυθεί με τον μανδύα του αλάθητου και το άσπιλου? Κανείς. Η απάντηση είναι κανείς.

 Αν υπήρχε έστω και ένας άνθρωπος  που θα είχε μόνο προτερήματα και καθόλου μειονεκτήματα πάνω στην Γη, δεν θα μπορούσε να ήταν στην Γη. Ίσως σε κάποιο παράλληλο σύμπαν με το δικό μας.

 Ίσως σε ένα παραμύθι φτιαγμένο με τέτοιον τρόπο ώστε να έχει ένα ωραίο τέλος. Αλλά σίγουρα όχι εδώ, μαζί μας. Η, ακόρεστη για ανθρώπινη σάρκα και ψυχή, καθημερινότητα δεν αφήνει πολλά περιθώρια για λίγους και εκλεκτούς.

 Είναι άλλο πράγμα να προσπαθείς να καλυτερεύεις ως άνθρωπος μέσα από την καθημερινή μάχη της επιβίωσης και άλλο να βολεύεσαι και να πιστεύεις στην μοναδικότητα σου, χωρίς έστω να έχεις προσπαθήσει  μιά φορά να αλλάξεις προς το καλύτερο.
 Πάντοτε το είχα απορία πως αλλάζουν οι άνθρωποι συμπεριφορά τις μέρες των γιορτών. Με ποιόν τρόπο γίνονται καλοκάγαθοι, νοιάζονται για τον διπλανό τους, έχουν διάθεση να προσφέρουν. Τελικά δεν θα πρέπει πιά να μας εκπλήσσει τίποτα και κανένας. Η απόδειξη του να είσαι άνθρωπος που αγαπάει τον συνάνθρωπο του, δεν φαίνεται μέσα σε μια εβδομάδα κατάνυξης ούτε σε σαράντα μέρες νηστείας.Οι πραγματικά σπάνιοι και διαφορετικοί  άνθρωποι φαίνονται στα δύσκολα..

Ο διαχωρισμός σε καλούς και κακούς, σε υποκριτές και αληθείς, σε έξυπνους και βλάκες, σε σκληρούς και συναισθηματικούς, είναι τόσο ευθυνοφοβικός όσο και ρατσιστικός. Είναι τέτοια η δομή αυτού του κόσμου, που ο καθένας μας ξεχωριστά μπορεί με μία του λέξη, με μιά κίνηση να αλλάξει τον ρουν της ιστορίας. 

 Από τον πιό πλούσιο μέχρι τον πιό φτωχό, από τον πιό σπουδαγμένο μέχρι τον πιό αγράμματο, από τον πιό θεάρεστο μέχρι αυτόν που είναι βουτηγμένος στην αμαρτία. Κανείς δεν είναι αυτόκλητος διάκονος της Πίστης και της Αλήθειας. Όλοι μας ξεκινάμε από την ίδια αφετηρία. Με τις ίδιες αποσκευές. Με τις ίδιες φοβίες. Γιατί το ταξίδι προς την εξιλέωση, είναι δικαίωμα όλων...


Υ.Γ. Καλή Ανάσταση και Καλο Πάσχα σε όλους και όλες.