Ωραία, ήρθε ο Νοέμβρης. Και τώρα τι;;;

 Και μπήκαμε στον Νοέμβρη. Και έχω την εντύπωση ότι... μπουκάραμε χειρότερα απ΄ότι τον Οκτώβρη που την έκανε και αυτός με ελαφρά...

 Κάτι για επιδόματα αλληλεγγύης ακούω (που σημαίνει ότι θα μας τα πάρουν τριπλάσια πάλι πίσω), κάτι για επιδόματα θέρμανσης ακούω (που σημαίνει ότι θα δώσουμε μπροστάτζα τα λεφτά και θα μας τα επιστρέψουν... καλοκαίρι) και έχουμε και συνέχεια.
 Κάπου πήρε το αυτί μου πως έρχεται καρφωτή και η... ανάπτυξη (και ναααα οι ουρές στα εκδοτήρια για να βγάλουμε τις μηνιαίες ηλεκτρονικές κάρτες μετακίνησης, ναααα η ανεργία, ναααα τα κουρέματα μισθών και συντάξεων). Ότι έρχεται, έρχεται όμως η μεγάλη αλλαγη. Ποιοί το λένε; Οχι έγω πάντως. Οι Υπουργοί, ο Πρωθυπουργός και η παρέα τους. Γκέγκε;

 Πάλι καλά που ο μήνας αυτός... φυσάει από μόνος του, ειδάλλως θα βάζαμε μαύρες πλερέζες με αυτά που συμβαίνουν. Τι; Γιατί φυσάει; Εξηγούμαι. Τούτο τον μήνα που ανήκει ως επί το πλείστον στους Σκορπιούς όλης της Γης (ναι, και στην αφεντιά μου), γεννήθηκαν στο πέρασμα των χρόνων, μεγάλες προσωπικότητες και σπουδαίοι άνθρωποι.
 
 Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο (ο υπέροχος Γκάτσμπυ), η φωνάρα Δήμητρα Γαλάνη, οι... φωνάρες (απο κορμί δηλαδή... φωνάρες) Μάϊλι Σάϊρους (εγώ την λατρεύω πάντως), Ήβη Αδάμου, οι μοντέλες-παρουσιάστριες-τηλεπερσόνες (τι λέξη Θεέ μου...) Δούκισσα Νομικού και Ευαγγελία Αραβανή, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης και η Αλέκα Παπαρήγα ( κου κου εεεε), η Εμμάρα η Στόουν και η Ντέμι -ονείρωξη-Μουρ! Ε θέλετε και άλλους για να πειστείτε ότι ο μήνας τα... σπάει;;;;

 Και να΄ταν μόνο οι γεννήσεις; Έχουμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου από την τότε γενιά φοιτητών (όχι όλων) που κατέστρεψαν την Ελλάδα αργότερα, έχουμε την πρώτη του MEGA στον αέρα, έχουμε την βροχή των Λεοντιδών και τα Εσόδια της Θεοτόκου μας. Δόξα τω Θεω, γεμάτος, θετικότατος μήνας.
 Αφού έτσι μου΄ρχεται, να τραγουδήσω προκαταβολικά την επιτυχία: "επεράσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα...", τόσο σίγουρος και αισιόδοξος είμαι!

Αααα και που΄στε, δεν θέλω μουντρουχιές και πεσμένα.. ηθικά! Όλα θα στρώσουν. Σιγά σιγά. 
 Και η ανάπτυξη θα έρθει, και ασφαλείς θα νιώσουμε κάποια στιγμή και δουλειές θα υπάρξουν με το τσουβάλι. 

Και στις αγορές θα βγούμε και επενδύσεις θα έρθουν σωρηδόν και γκόμενα θα πιάσουμε (για μένα πάει αυτό). Έχουμε πρόγραμμα. Μην μου ανησυχείτε. Τα πρώτα εκατό χρόνια είναι δύσκολα... Μετά; Άντε πιάστε μας...

Υ.Γ. Καλό μας μήνα!