Με το καλό να μας μπει...

Μη μπερδεύεστε. Για τον μήνα λέω... Τα άλλα μακριά από μας και όπου θέλουν ας... μπαίνουν! Απρίλης λοιπόν. Και μάλιστα 3 του μήνα λέει το ημερολόγιο.

 Σημαδιακή μέρα η σημερινή. Σαν σήμερα το 1882 στην Άγρια Δύση (ναι, ναι αυτή των γουέστερν), δολοφονείται ο διαβόητος Τζέσε Τζέιμς από τον Ρόμπερτ Φορντ. Την ίδια μέρα το 1895 καταδικάζεται ο Όσκαρ Γουάιλντ για ομοφυλοφιλία, ενώ το 1922 ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν (πάντα ήθελα να το γράψω αυτό το όνομα), αναλαμβάνει την θέση του γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (το πρότυπο της Παπαρήγα).

  Το 1948 υπογράφεται από τον Χάρι Τρούμαν το σχέδιο Μάρσαλ, ενω το 1956 ο Έλβις τραγουδάει το Heartbreak Hotel σε εκπομπή της Αμερικάνικης τηλεόρασης με το 25% του πληθυσμού να μένει καρφωμένο στα διαβολικά λικνίσματα του...

 Οι άνεργοι την ίδια ημέρα του 1959, φτάνουν τις 110.000 στα αστικά κέντρα της χώρας μας (μακάρι να είχαμε 1959...) και το 1974 το Αμέρικα σαρώνεται από τυφώνες (148 λένε οι πληροφορίες), μέσα σε μόλις 26 ώρες (ένα πράγμα σαν απανωτές παντοφλιές της γυναίκας σας φανταστείτε...). 

Το 1996 η Πανάθα κερδίζει τον μεγάλο Άγιαξ μέ 1-0 μέσα στην έδρα του, ο γραφών μένει με το στόμα ανοιχτό και....αυτό ήτανε, τέλος η αναδρομή. Πάμε για άλλα μελλοντικά και καλύτερα (λέμε τώρα...). 

 Πάσχα προ των πυλών, η Βελκουλέσκου (αυτος ο Δράκουλας των Καρπαθίων) το παίζει τρελίτσα με τον Τόμσεν, η αξιολόγηση (ο Θεος να την κάνει) δε λέει να κλείσει,οι συντάξεις κόβονται, οι μετανάστες πεινάνε και αγριεύουν και... όλα καλα. 
 Τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται στην κατερρέουσα ελληνική κοινωνία, αλλά έχουμε και την πρεμιέρα του X-Factor αυτό τον μήνα ρε παιδιά. 
Α νομίζω και το your face sounds familiar. Ε εντάξει. Τι άλλο θέλουμε. Πόσες ευτυχίες να αντέξουμε πιά. Πλεονέκτες. Ε πλεονέκτες... 


Υ.Γ. Καλό μας μήνα...

Πια το τρένο απο δω δεν περνά
μα στο ρολόι ανάποδα ο δείχτης γυρίζει
και τα φώτα των φρένων ανάβουν εκεί
βαθιά μες τη νύχτα μια σειρήνα σφυρίζει...

Δευτερόλεπτα πριν, χρόνια μετά
Ξαφνικά είμαστε μόνοι σε μια άγνωστη ερημιά
μια φωτεινή επιγραφή
εδώ χάθηκε κάποτε του μύθου η κλωστή...

Ό,τι ζήσαμε πια είναι σχήμα κλειστό
Ό,τι χτίζουμε σκορπάει στον άνεμο
Έτσι είναι γραφτό η ευτυχία είναι αυτό
που περιμένουμε να `ρθει...

Στίχοι-Μουσική: Μανώλης Φάμελλος