Αρλέτα: Το μεγαλείο της απλότητας...

 Δεν ξέρω πιά αν τα βράδια μας θα είναι τόσο ήσυχα χωρίς αυτήν... 
 Η αισθαντική και τρυφερή φωνή της Αρλέτας σίγησε χτες, καθώς σε ηλικία 72 ετών άφησε την τελευταία της πνοή, ταλαιπωρημένη, μιάς και το τελευταίο διάστημα νοσηλεύονταν στην εντατική του νοσοκομείου "Αγία Όλγα"", λόγω εγκεφαλικού που υπέστη (σε συνδυασμό με επειδόδιο εμφράγματος). 

 Ήταν μιά από τις πιό αγαπημένες τραγουδοποιούς στην ελληνική μουσική σκηνή τα τελευταία 50 χρόνια. Ιδιαίτερη, χαμηλών τόνων, που όποτε όμως χρειάζονταν έλεγε τα πράγματα με το όνομα τους. Μια υπέροχη φωνή που μας ταξίδευε μελωδικά, στις λύπες κα τις χαρές μας.Στις στιγμές της ζωής μας...

 Συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους συνθέτες και στιχουργούς, ήταν από τους πρωτοπόρους καλλιτέχνες που ξεκίνησαν τις περίφημες "μπουάτ", αλλά το μεγάλυτερο, κατά την προσωπική μου άποψη, παράσημο της, ήταν πως ήταν μεγαλειώδης μέσα στην απλότητα της.

 Ένα μουσικό, και όχι μόνο, παράδειγμα προς μίμηση.  Πιστή στις αρχές και τις αξίες που αντιπροσώπευε, δε παρέκκλινε καμία φορά της πορείας της, ακόμα και σε εποχές που θα μπορούσε να βγάλει ένα... σκασμό λεφτά αν άλλαζε ρότα.
 "Τα ήσυχα βράδια", "Batida de coco", "Κάποτε, κάπου", "Ο Λύκος"¨, "Αχ μπέμπα", "Σερενάτα", "Ανατολικά της Εδεμ", "Ο Τάκης", "Στο μπαρ (το ναυάγιο),  κλπ., ήταν μερικές από τις επιτυχίες της.

 Έχει τραγουδήσει Χατζιδάκι, Γκάτσο, Λόρκα, Αττίκ, Αλκαίο, Θεοδωράκη, Κραουνάκη και πολλούς ακόμα σημαντικούς καλλιτέχνες. Η μουσική της συνύπαρξη με την Μαριανίνα Κριεζή και τον Λάκη Παπαδόπουλο όμως, μας έδωσαν μερικά από τα πιό όμορφα τραγούδια στην ιστορία του τόπου.
  Η Αρλέτα ήταν, είναι και θα είναι απο εκείνους τους ανθρώπους αλλοτινών εποχών, όμορφων, λιγότερο πονηρών. Μια τραγουδοποιός που ακολούθησε πιστά αυτό που αγαπούσε και δεν το ξεπούλησε ποτ΄στον βωμό του ευκαιριακού κέρδους και της αδηφάγας προβολής...

Ακόμα κι αν φύγεις
για το γύρο του κόσμου
θα’ σαι πάντα δικός μου
θα είμαστε πάντα μαζί

Και δε θα μου λείπεις
γιατί θα `ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ’ ακολουθεί

Τα ήσυχα βράδια
η Αθήνα θ’ ανάβει
σαν μεγάλο καράβι
που θα `σαι μέσα κι εσύ

Και δε θα σου λείπω
γιατί θα `ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ’ ακολουθεί

Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή-Μουσικη: Λάκης Παπαδόπουλος