"Υπάρχει λένε μια μεγάλη περιπέτεια για τον καθένα μας, αλλά που θα την βρούμε;
Προς το παρόν ξεφυλλίζουμε τα παλιά ημερολόγια μήπως και σώσουμε κάτι απ' τα χρόνια...
Αλήθεια τι συμβαίνει στην πραγματικότητα, ποιός θυμάται τι έγινε χτες, όλα θολά συγκεχυμένα...
Το πρωί περπατάω πάνω στα ερείπια δύο πολέμων για να πάω στην κουζίνα για καφέ.
Οι
αλήτες κοιτάζουν τα τραίνα που φεύγουν και τα μάτια τους για μια στιγμή
μένουν ορφανά και πάνω στις τζαμαρίες των σταθμών, δεν είναι η βροχή
αλλά τα απραγματοποίητα ταξίδια που κλαίνε.
Οι μεθυσμένοι
τρικλίζουν κάτω απ' το βάρος της απεραντοσύνης, έξω απ' τα
ορφανοτροφεία, σωπαίνουν τα διωγμένα παραμύθια κι η γυναίκα στο παράθυρο
τόσο θλιμμένη, που είναι έτοιμη να φύγει για τον ουρανό.
Όλα
θολά συγκεχυμένα... Οι άλλοι φτιάχνουν από μας ένα πρόσωπο για δική τους
χρήση... ποιοί είμαστε; ... άγνωστο... και μόνο καμιά φορά μέσα στους
εφιάλτες μας βρίσκουμε κάτι απ' τον αληθινό εαυτό μας..."
Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
Αγαπημένος Λειβαδίτης και τι ωραίο κλείσιμο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά έτσι είναι νομίζω.
ΥΓ: Στην αρχή ψάρωσα και πήγα να σου πω τςς έχεις πάρει φόρα τι γράφεις ο ποιητής..!
Όσες φορές και να το πούμε δε φτάνει..Ναι υπέροχος Λειβαδίτης!
ΔιαγραφήΥ.Γ. Έ όχι είπαμε βρε Κάθριν! Νταξ καλά γράφω, τι καλά δηλαδή τέλεια (χαχα), αλλα΄ά οκ ο Λειβαδίτης έγραφε... λίγο καλύτερα!Χαχαχα! Φιλιά!
Αγαπώ Λειβαδίτη και κάθε μοναχικό βήμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα Μάκη μου
Το έχω καταλάβει Κική μου! Είναι εξαιρετικός! Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΚαι ποιος δεν αγαπά τον Λειβαδίτη;!Νομίζω πως αν κάποιος το ισχυρίζονταν ποτέ, θα ζητούσα επιχειρήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ποιος δεν έχει αναλογιστεί για λίγο τα δικά του μοναχικά βήματα ή έστω τα έχει φοβηθεί;!
Όμορφο απόγευμα να έχεις Μάκη! :)
Έλα μου ντε? Είναι δυνατόν να μην αρέσει σε κάποιον ο Λειβαδίτης? Νομίζω ότι μέσα στα λόγια του όλοι μας, λίγο-πολύ,έχουμε βρει κάτι από τις ζωές μας...
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ Μαρίνα, σε ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο!