Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Αναγνωστάκης: "Οι αναμνήσεις είναι η ζωή..."



"Ήθελε να ήταν ζωγράφος,
για να ζωγραφίζει μόνο τα χέρια της.
Τα ταξίδια που δεν έκανε.
Πράγματα που δε λέγονται -δεν εξηγούνται.

Πέρασαν τα χρόνια...
Ύστερα από οχτώ χρόνια έμαθε πως το τηλέφωνο της,
εκείνο το βράδυ ήταν χαλασμένο.
Έψαξε -τίποτα κάτω από τις λέξεις...

 Τελικά κατάληξαν στα ίδια πάλι λόγια: φιλία,
κατανόηση, εμπιστοσύνη.
Όμως γιατί αυτός ο κόμπος εδώ στο στήθος...;

Γιατί υποχρεωτικά να μιλήσω;
Μου είπες: οι αναμνήσεις είναι η ζωή.

 Νόμισε πως όλα τα είχε γράψει για εκείνη,
 μα εκείνη δεν είχε ακόμα γεννηθεί..."


8 σχόλια:

  1. Πόσο αγαπημένος!!!
    Και το συνδίασες τέλεια με τη μουσική σου επιλογή!
    Χαιρετώ σε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μ'αρέσει και μένα ο Αναγνωστάκης! Πολύ! Σ ευχαριστώ για το σχόλιο... βρε μελαχρινάκι!

      Διαγραφή
    2. Άσε το σχόλιο και με ευχαριστείς για το κληροδότημα,χαχαχα.
      Πέρνα από το ''σπιτάκι'' μου, έχεις δωράκι και πρόσκληση :)

      Διαγραφή
  2. Τι ομορφο!!
    Τη νοσταλγία την λατρεύω!

    Καλημερα φιλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και γω λατρεύω την... Νοσταλγία Κική! Σε ολες τις τις μορφές και ιδιαίτερα σε αυτο που βγαινει απο το τραγούδι του Yanni! Σε φιλω!

      Διαγραφή
  3. Μα είναι ο ίδιος Ποιητής που έχει πει "Όρθιοι και μόνοι μες στη φοβερή ερημία του πλήθους"... Οκ, για την μουσική υπόκρουση, απλά θα σε χειροκροτήσω.. Έγραψες! Καλό μήνα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε ναι ο ίδιος είναι Πέτρα μου! Κι όμως αυτή η διαφορετικότητα των λόγων του δείχνουν και την αλήθεια που κρύβει μέσα του!

      Υ.Γ. Σε ευχαριστώ για τις ευχαριστίες! Λατρεύω το συγκεκριμένο κομμάτι! Φιλιά, καλό μήνα!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation